Żeby stworzyć własny komponent, wystarczy napisać:
functionHeader() {
return<h2>Some header</h2>
}
Jak widać, użyliśmy tutaj zwykłej funkcji i to wystarczy. Komponenty w React można stworzyć za pomocą funkcji i klas. W tym wpisie przedstawiamy przykłady komponentów stworzonych za pomocą funkcji.
Operator combineLatest przyjmuje jako parametr listę obiektów typu Observable. Jako wynik zwraca wartości wysłane przez te obiekty.
Żeby combineLatest zwrócił wynik, musi zostać spełniony jeden warunek: wszystkie przekazane do operatora obiekty Observablemuszą wysłać swoje dane. Na przykład: przekazujemy do combineLatest dwa strumienie danych. Jeden strumień wysłał dane, ale drugi jeszcze nie. W tym przypadku combineLatest nie zwróci żadnych danych (patrz przykład 1).
Dodatkowo combineLatest zwróci kolejny raz dane, jeśli któryś ze strumieni także wysłał nową porcję danych (patrzy przykład 2). W tym przypadku wystarczy, że tylko jeden obiekt Observable wyemituje dane.
Jako wynik zwróci: [1, 2, 3] ale po 3 sekundach. Zauważ, że pierwszy strumień zwraca dane od razu, drugi po sekundzie, w końcu trzeci po dwóch sekundach. combineLatest wysyła dane, gdy wszystkie przekazane do niego obiekty Observable wyślą swoje dane.
Gdy wpiszemy w jedno pole wartość nic się nie stanie. Wprowadzając dane do drugiego pola combineLatest wyemituje sygnał z przetworzonymi danymi. Jeśli ponownie wprowadzisz dane do któregoś pola to combineLatest od razu wyśle nowy wynik. Czyli tylko za pierwszym razem combineLatest czeka, aż wszystkie przekazane do niego strumienie wyślą dane. Później wystarczy, że nowe dane zostaną wyemitowane przez jeden ze strumieni.
React pozwala na tworzenie widoku komponentu za pomocą specjalnej składni o nazwie: JSX. JSX to po prostu rozszerzenie JavaScript dzięki, któremu możemy umieszczać znaczniki HTML'owe w kodzie.
Podobny przykład co poprzedni, ale są dwie różnice. Do forkJoin przekazujemy tablicę, a nie obiekt. W wyniku dostaniemy też tablicę. Dlaczego zwróciło nam: [3, 'c'] ? Zauważ, jak tworzone są strumienie danych: numbers$ i letters$. Przekazujemy tam listę ciąg liczb i znaków, a nie jak poprzednio tablicę liczb i znaków. Operator forkJoin zwraca po prostu ostatnie wysłane dane z podanego źródła.
Prosta funkcja do generowania tablicy liczb w podanym zakresie.
Po pierwsze zapis:
[...Array(n)]
Pozwala nam na stworzenie tablicy o n elementach. Konkretnie ta linijka kodu tworzy tablicę wypełnioną n-razy za pomocą undefined. Skoro mamy tablicę, to możemy po niej iterować! W tym przykładzie korzystamy z funkcji reduce.