Do czego to służy?
Czy często masz tak, że któryś już raz piszesz ten sam tekst? Na przykład treść e-maila? Drobne frazy jak: "Pozdrawiam XYZ"? W którymś momencie robi się to nudne, a nawet wręcz uciążliwe. W którymś momencie doszedłem do wniosku, żeby to jakoś usprawnić.
Na szczęście jest rozwiązanie tego problemu! Espanso to darmowa aplikacja umożliwiająca użytkownikowi wykorzystanie skrótu tekstowego po wpisaniu którego zostanie wygenerowany szablon tekstowy wcześniej zdefiniowany przez użytkownika. Niesamowicie ułatwia i przyspiesza to pracę.
Aplikacja działa na systemach operacyjnych: Linux, Windows, MacOS. Została napisana w języku Rust.
Instalacja
W tym wpisie pokażę jak zainstalować wersję na Linux'a: a konkretnie na Ubuntu. Można to zrobić na kilka sposobów.
Możesz po prostu wykorzystać aplikację: "Ubuntu Software" i za pomocą wyszukiwarki znaleźć aplikację: Espanso.
Inny sposób to użycie komendy i instalacja za pomocą snapa. Wpisujemy:
sudo snap install espanso --classic
Już po zainstalowaniu aplikacji odpalamy komendę:
espanso start
Może się zdarzyć, że wyskoczy błąd, ponieważ może brakować jakichś pakietów. W takim wypadku wystarczy zainstalować brakujące pakiety i uruchomić powyższą komendę jeszcze raz.
Pierwsze kroki
Po uruchomieniu aplikacji wpisz obojętnie gdzie (na przykład w edytorze tekstowym) komendę:
:espanso
Zaraz po wpisaniu tego wyświetli się:
Hi there!
Konfiguracja
Jeśli chcesz dodawać własne szablony, musisz edytować plik konfiguracyjny. Gdzie znajduje się ten plik?
Wpisz komendę:
espanso path
Wyświetli się coś takiego:
Config: /home/user/.config/espanso
Packages: /home/user/.local/share/espanso/packages
Data: /home/user/.local/share/espanso
Pod Config znajduje się ścieżką do pliku z szablonami. Ten plik to: default.yml:
/home/user/.config/espanso/default.yml
Plik jest napisany w formacie YAML.
Wystarczy go otworzyć za pomocą edytora tekstowego i można dodawać własne szablony.
Istnieje jeszcze dodatkowa komenda, która uruchomi automatycznie edycję pliku z szablonami:
espanso edit
Uruchomi ona edycję pliku za pomocą domyślnego edytor tekstowego, w Twoim systemie operacyjnym.
Dodwanie własnego szablonu
Otwórzym plik default.yml do edycji. Zobaczymy coś takiego:
matches:
- trigger: ":espanso"
replace: "Hi there!"
Pod matches dodajemy nasze szablony. Z tej racji, że plik konfiguracyjny jest zapisany, w formacie YAML ważne są wcięcia.
Musimy zdefiniować dwie rzeczy:
Skrót - Po wpisaniu którego zostanie wygenerowany szablon tekstowy. Ustawiamy go pod trigger.
Treść - Szablon, którego chcemy używać. Ustawiamy go pod replace.
Czyli jeśli chcemy dodać coś w stylu:
Pozdrawiam
Marcin
Piszemy:
- trigger: ":pzdr"
replace: |
Pozdrawiam
Marcin
Przydatne komendy
Oto lista komend przydatnych do użycia:
-
espanso start
- Uruchamia aplikację w tle. Jeśli zrobiłeś to już wcześniej, to po ponownym uruchomieniu komputera nie będziesz musiał robić tego znowu.
-
espanso status
- Informuję Cię czy aplikacja jest uruchomiona.
-
espanso path
- Podaje ścieżki. Do pliku konfiguracyjnego itp.
-
espanso edit
- Otwiera plik konfiguracyjny (zawierający szablony) do edycji, w domyślnym edytorze tekstu.
-
espanso log
- Informuje o ewentualnych błędach. Jest to szczególne przydatnie kiedy pomylisz się, we wprowadzaniu danych do pliku z szablonami jeśli popełnisz jakiś błąd składniowy.
Podsumowanie
Espanso to aplikacja, która znacznie przyspieszyła moją pracę z tekstem. Ma bardzo wiele do zaoferowania. Oczywiście wszystkich rzeczy tutaj nie opisałem, ale możesz znaleźć więcej informacji na stronie z dokumentacją
Poniżej znajdziesz listę funkcji, które przydają się podczas pracy z tablicami:
1. Find
Funkcja ta służy znalezienia pierwszego wystąpienia elementu spełniającego warunek wyszukiwania, w danym zbiorze.
Przykład:
const data = [
{ id: 1, title: 'Article 1' },
{ id: 2, title: 'Article 2' },
{ id: 3, title: 'Article 3' }
];
const itemFound = data.find(item => item.id === 2);
console.log(itemFound);
Jeśli element nie zostanie znaleziony to funkcja find zwróci: undefined.
Jako pierwszy parametr przyjmuje: funkcję, która będzie wywoływana przy każdej iteracji do momentu znalezienia elementu lub dojścia do końca tablicy. Przyjmuje ona trzy parametry:
item
- To aktualnie przetwarzany parametr.
index
- To indeks aktualnie przetwarzanego elementu tablicy.
array
- To tablica, na której została wywołana funkcja find.
W zależności od potrzeb można wywołać find także w taki sposób:
data.find(item => item.id === 2);
data.find((item, index) => {
console.log('index: ', index);
return item.id === 2
});
data.find((item, index, array) => {
console.log('array: ', array);
return item.id === 2
});
2. Filter
Funkcja jest przydatna kiedy chcemy przefiltrować dane na podstawie określonego warunku. Zwraca ona nową tablicę ze wszystkimi elementami, które spełniły warunek.
Przykład:
const data = [1, 'Hello World', {}, 7, 10];
const isNumber = (item) => !isNaN(item);
const onlyNumbers = data.filter(isNumber);
console.log(onlyNumbers);
Funkcja filter zwróci pustą tablicę, jeśli dla żadnego elementu filtrowanie tablicy nie zostanie spełniony warunek.
Funkcja filtrująca, którą przekazujemy jako pierwszy parametr do filter także przyjmuje trzy parametry identycznie, jak w przypadku funkcji find.
3. Map
Ta funkcja także tworzy nową tablicę. Służy ona do mapowania każdego elementu iterowanej tablicy i zmiany na format, jaki nas interesuje.
Przykład:
const data = [1, 2, 3];
const mapToObject = (item) => {
return { value: item };
};
const result = data.map(mapToObject);
console.log(result);
4. Reduce
Ta funkcja także iteruje po każdym elemencie danego zbioru. Inną ciekawą jej cechą jest to, że w funkcji iteracyjnej przekazuje skumulowaną wartość z poprzednich iteracji oraz aktualnie iterowaną wartość.
Lepiej zobrazuje to poniższy przykład:
const numbers = [1, 2, 3, 4];
const total = (totalValue, currentValue) => totalValue + currentValue;
const result = numbers.reduce(total);
console.log(result);
reduce jako pierwszy parametr przyjmuje funkcję zwaną reducer. Przyjmuje ona cztery parametry:
previousValue
- Wartość poprzedniego wywołania funkcji iterującej.
currentValue
- Wartość aktualnie iterowanego elementu.
currentIndex
- Indeks aktualnie iterowanego elementu.
array
- Iterowana tablica
Dodatkowo reduce przyjmuje drugi parametr: initialValue jest to wartość początkowa, która zostanie przekazana do funkcji iteracyjnej (reducer) przy pierwszym wywołaniu.
Przykład:
const numbers = [1, 2, 3, 4];
const total = (totalValue, currentValue) => totalValue + currentValue;
const result = numbers.reduce(total, 10);
console.log(result);
5. Slice
Służy ona do pobrania fragmentu tablicy. Tworzy płytką kopię, w formie nowej tablicy.
Przykład:
const data = ['Barcelona', 'Juventus', 'Liverpool', 'Bayern Monachium'];
console.log(data.slice(1));
console.log(data.slice(0, 2));
console.log(data.slice(-1));
console.log(data.slice(1, -1));
console.log(data.slice());
Przyjmuje dwa opcjonalne parametry:
start
- Jest to indeks elementu (liczony od zera, jako pierwszy element), od którego miejsca ma pobrać dane. Można przekazać także wartość ujemną, oznacza ona miejsce elementu liczone od końca. Jeśli podany indeks wychodzi poza zakres tablicy, to zostanie zwrócona jako wynik pusta tablica.
end
- Tutaj także przekazujemy indeks elementu. Za pomocą tego parametru określamy miejsce, do którego mają być pobierane dane. Może przyjąć wartość ujemną i działa podobnie jak, dla pierwszego parametru
6. Some
Funkcja służy do przeiterowania po elementach tablicy i sprawdzeniu, czy przynajmniej jeden element spełnia warunek określony w funkcji iterującej. Jako wartość zwraca true jeśli warunek został spełniony, w przeciwnym przypadku false
Przykład
const data = [1, 2, 3, 4, 5, 6, 7];
console.log(data.some(item => item > 3));
console.log(data.some(item => item > 7));
7. Unshift
Modyfikuje tablicę, dodając do niej jeden lub więcej elementów na jej początek. Jako wartość zwraca długość tablicy po tej operacji:
const data = [1, 2, 3];
data.unshift(4);
console.log(data);
data.unshift(5, 6, 7);
console.log(data);
8. Shift
Modyfikuje tablicę, usuwając pierwszy element. Dodatkowo jako wynik zwraca usunięty element, jeśli tablica jest pusta zwróci undefined:
const data = [1, 2, 3];
const removedElement = data.shift();
console.log('removedElement: ', removedElement);
console.log('data: ', data);
9. Pop
Modyfikuje tablicę, usuwając jej ostatni element. Dodatkowo jako wynik zwraca usunięty element, jeśli tablica jest pusta zwróci undefined:
const data = [1, 2, 3];
const removedElement = data.pop();
console.log('removedElement: ', removedElement);
console.log('data: ', data);
10. Includes
Informuje czy tablica zawiera określoną wartość:
const data = [1, 2, 3];
console.log(data.includes(3));
console.log(data.includes(7));
const colors = ['red', 'green', 'blue'];
console.log(colors.includes('green'));
console.log(colors.includes('black'));
console.log(colors.includes('Red'));
Przyjmuje dwa parametry:
searchElement
- Wartość, jaką chcemy sprawdzić. Uwaga jeśli operujesz na stringach, weź pod uwagę, że wielkość liter ma znaczenie.
fromIndex
- Indeks, od którego ma się zacząć przeszukanie. Domyślnie przeszukanie zaczyna się od pierwszego parametru: 0.