Własny alias

Praca za pomocą terminalu może w wielu przypadkach zwiększyć naszą produktywność. Czasami jednak bywa nużące wpisywanie komend szczególnie tych długich. Zwłaszcza wtedy, gdy często musimy to robić. Albo od czasu do czasu i nie pamiętamy całej składni!

Na szczęście można rozwiązać te problemy, tworząc alias.

Alias to po prostu skrót, dzięki któremu ułatwiamy sobie życie. Nie musimy pamiętać całej komendy. Wystarczy nam tylko ten skrót.

Jak to można zrobić w Linuxie?

Tworzenie aliasu

Alias można stworzyć na kilka sposobów.

Składnia wygląda następująco:

alias nazwaSkrótu='twoja komenda'

Na przykład wywołanie tego w terminalu:

alias home='cd ~'

Stworzy alias i można używać już home.

Problem w tym, że to działa tylko dla aktualnej sesji terminalu. Jeśli otworzysz nowy terminal, skrót zniknie.

Żeby stworzyć stały alias, otwórz plik:

~/.bashrc

i na jego końcu dodaj dany alias.

Wprawdzie alias zostanie dodany na trwałe, ale żeby go zacząć używać będziesz musiał otworzyć terminal na nowo, lub wywołać dodatkowo komendę:

source ~/.bashrc

Różnica symetryczna

Mamy dwa zbiory danych:

A = [1, 2, 3, 4, 5, 6, 7]
B = [4, 5, 6, 7, 8, 9]

Różnica symetryczna A i B to zbiór, do którego należą elementy ze zbioru A, które nie należą jednocześnie do zbioru B oraz te elementy, które należą do zbioru B i nie należą do zbioru A.

W podanym przykładzie różnica symetryczna to zbiór:

C = [1, 2, 3, 8, 9]

Przykład

Poniższy przykład pokazuje, jak pobrać różnicę symetryczną z dwóch zbiorów:

const a = [1, 2, 3, 4, 5, 6, 7];
const b = [4, 5, 6, 7, 8, 9];

const c = [
    ...a.filter(item => !b.includes(item)),
    ...b.filter(item => !a.includes(item))
];

console.log(c); // [1, 2, 3, 8, 9]

W sierpniu nie opublikowałem żadnego wpisu.

Przeczytałem 2 książki:

1. Nikt nie odpisuje — Jang Eun-jin
2. Autostopem przez Galaktykę — Douglas Adams

Przesłuchałem 6 audiobooków:

1. Antykruchość Jak żyć w świecie, którego nie rozumiemy — Nassim Nicholas Taleb
2. Zagłada domu Usherów — Edgar Allan Poe
3. Czas starego Boga — Sebastian Barry
4. Wyspa niebieskich lisów — Stephen R. Bown
5. Przeprawa — Jack Ketchum
6. Chołod — Szczepan Twardoch

W lipcu opublikowałem 2 wpisy:

Webstorm:

1. Jak dodać wiele karetek w kodzie?

JavaScript:

1. Jak dodać element do DOM względem innego elementu?

Przeczytałem 2 książki:

1. Ogień i krew część 2 — George R.R. Martin
2. Manazuru — Hiromi Kawakami

Przesłuchałem 6 audiobooków:

1. Make Your Bed — William H. McRaven
2. Stroiciel fortepianów — Chiang-Sheng Kuo
3. Ziemiomorze. Tehanu — Ursula K. Le Guin
4. Moja kuzynka Rachela — Daphne Du Maurier
5. Pieśń Lodu i Ognia. Nawałnica mieczy. Stal i śnieg — George R.R. Martin
6. Paradyzja — Janusz A. Zajdel

Dodawanie elementu obok innego

Metoda insertAdjacentElement pozwala na dodanie elementu względem już istniejącego w drzewie DOM. Za pomocą niej możesz dodać nowy element "przed" lub "za" już istniejącym.

Wywodzi się ona z interfejsu: Element. Żeby ją wywołać, musisz posiadać referencję do już istniejącego elementu w DOM.

Przykład:

HTML:

<div id="content">Some content</div>

Załóżmy, że chcesz dodać nowy element "za" elementem o id: content.

JavaScript:

const contentEl = document.getElementById('content');
const newElement = document.createElement('div');
newElement.innerText = 'New element';

content.insertAdjacentElement('afterend', newElement);

Wynik:

HTML:

<div id="content">Some content</div>
<div>New element</div>

Metoda insertAdjacentElement przyjmuje dwa parametry.

Pierwszy parametr to pozycja, w której ma zostać umieszczony element obok istniejącego. Przyjmuje następujące wartości:

1. beforebegin — Doda nowy element "przed"
2. afterbegin — Doda nowy element w środku "przed" pierwszym elementem dzieckiem
3. beforeend — Doda nowy element w środku "za" ostatnim elementem dzieckiem
4. afterend — Doda nowy element "za"

Najlepiej to zilustruje następujący przykład:

<!-- beforebegin -->
<div>
  <!-- afterbegin -->
  Some content
  <!-- beforeend -->
</div>
<!-- afterend -->

Drugi parametr to element, który ma zostać dodany.